روانشناسی مُدرن

زنان و مردان زيادي در دنيا ازدواج كرده‌اند و زندگيشان فراز و فرود داشته و گاهي هم كارشان به دعوا كشيده است و اين موضوع در همه خانواده‌ها پيش مي‌آيد، اما استمرار اين نوع دعوا و مرافعه در خانواده نشانه خوبي نبوده و قطعا چنين خانواده‌اي يك خانواده ايده‌آل نيست.

مريم مي‌گويد: گاهي ما در خانه دعوا مي‌كنيم. من و همسرم خيلي به هم نزديكيم، اما دلخوري‌هايي هست كه انگار هرگز رفع نشده‌اند و مثل يك دمل چركي به بهانه‌هاي كوچك سر باز مي‌كنند.

من او را با پسر عمويم كه خواستگارم بوده مقايسه كرده‌ام و گفته‌ام اگر با او زندگي مي‌كردم خيلي خوشبخت‌تر بودم، چون او سرمايه‌گذاري‌هاي بجايي كرد و اكنون بسيار ثروتمند شده است، اما همسرم فقط يك كارمند ساده است.

البته من به او احترام مي‌گذارم و بارها بابت اين حرف ناشيانه و اشتباه از او عذر خواسته‌ام، اما او هيچ وقت نتوانسته آن حرف نسنجيده را ببخشد و اصولا آدم سختگيري است و خطاهاي ديگران را به سادگي نمي‌بخشد.

البته من هم از او دلخور هستم. همسرم بين خانواده من و خودش فرق مي‌گذارد و هميشه سعي مي‌كند كادوهايي كه براي خانواده خودش مي‌گيرد، مفصل‌تر باشد و با آنها بيشتر رفت و آمد مي‌كند و به هر وسيله‌اي خانواده مرا دست‌كم مي‌گيرد كه من نيز از اين رفتار او دلخور مي‌شوم. اين دلخوري‌هاي هرگز رفع نشده در ما هست كه باعث مي‌شود مثل بشكه‌هاي باروت آماده انفجار باشيم.

ما همديگر را دوست داريم و به همان نسبت از هم توقع بالايي داريم. فكر مي‌كنم داشتن توقع است كه در نهايت دلخوري و دعوا پيش مي‌آورد.

زماني كه عوامل متعدد آگاهانه و ناآگاهانه، دست به دست يكديگر داده و در روابط بين زن و شوهر جراحت‌ها و آلام روحي را عميق‌تر و دردناك‌تر مي‌كنند، بايد هر چه زودتر اين جراحت‌هاي رواني را التيام بخشيد و تنش‌هايي را كه در زندگي آسيب وارد مي‌كنند، زدود؛ در غير اين صورت مشاجره برنامه ثابت خانواده مي‌شود.

مشاجره در خانواده به هر دليل كه باشد، انرژي و طاقت با هم بودن را كاهش مي‌دهد و دست آخر جز بيزاري و جسم و روحي فرسوده از زن و شوهر چيزي باقي نمي‌گذارد. مشاوران توصيه مي‌كنند براي اين كه به اين مرحله نرسيد، هر از چندي نگاهي به رفتار و گفتار خود بيندازيد و فارغ از اين كه همسرتان چگونه رفتار مي‌كند، يك بار ديگر خود را ارزيابي كنيد. مشكلات هر چه عميق‌تر باشند زمان بيشتري بايد براي حل آنها وقت صرف كنيد پس با آرامش با مسائل برخورد كنيد و اگر كاري كرده‌ايد يا چيزي گفته‌ايد كه موجب كدورت شده است سعي كنيد به صورت عملي خلاف آن را نشان دهيد تا همسرتان مطمئن شود ديگر طرز فكرتان در مورد آن موضوع عوض شده است.

اگر ناراحتي‌هاي شما بر اثر يك بحران است صبور باشيد تا بحران را پشت‌سر بگذاريد.

شايد لازم باشد در توقعات و قضاوت‌هاي خود تجديد نظر كنيد. سعي كنيد طوري رفتار كنيد كه دوست داريد همسرتان در حق شما چنين كند، گاهي راه‌حل يك مشكل، دور زدن آن است. آسيه نقوي بانوي 34 ساله مي‌گويد: هشت سال است كه من و همسرم با هم ازدواج كرده‌ايم و يك فرزند داريم. چندي پيش همسرم بيشتر پولي را كه تمام اين سال‌ها پس‌انداز كرده بود براي كاري سرمايه‌گذاري كرد كه ضرر داد.

اين ندانم‌كاري، او را افسرده و شكسته كرده است و مدتي است كه در خانه مي‌ماند و به دنبال كسب و كار نمي‌رود. به هر بهانه سر من و فرزندمان پرخاش مي‌كند و وقتي با مشاور صحبت كردم، گفت او احساس سرشكستگي و حقارت در مقابل خانواده پيدا كرده و وقت آن است كه به او اعتماد به نفس بدهيد و كمك كنيد تا دوباره روي پاهايش بايستد.

من به او گفتم اگر يك بار شكست خورده‌ايم معني‌اش اين نيست كه ديگر نمي‌توانيم از جا بلند شويم. تمام طلاهايي را كه داشتم، آوردم و يك نيم سكه را هم دادم كه بفروشد و با آن يك سفر خوب و مفرح ترتيب دهيم تا حالا و هوايش عوض شود. به سفر رفتيم و روزهاي خوشي داشتيم و سعي كردم تمام اين مدت به مشكلاتش فكر نكند.

وقتي برگشت پيشنهاد كرد مغازه‌اي اجاره كند و با فروش مقداري از طلا‌ها در آن جنس بريزد و بفروشد. من هم قبول كردم و الحمدلله الان حالش خيلي بهتر است و ديگر از دعوا و مشاجره خبري نيست. من آرامش را با همه طلاهاي دنيا عوض نمي‌كنم.

 تغيير در شرايط و ساعات كار و تغيير در شيوه‌هاي ارتباط با همسر نيز مي‌تواند موثر واقع شود.

مشاجرات بيهوده انرژي و توانتان را مي‌بلعد و شما را دچار فرسودگي و پيري زودرس مي‌كند. پس سعي كنيد خود را در اين بازي نيندازيد و از مشاجره فرار كنيد. اگر همسرتان شما را به دعوا فرامي‌خواند، از اين كار بگريزيد. اگر هيچ راهي براي كنار كشيدن نداريد، به حمام برويد و يك دوش طولاني بگيريد وقتي برمي‌گرديد همه چيز فراموش شده است. همسرتان نيز وقتي متوجه شود كه بهانه‌جويي‌هايش شنونده‌اي ندارد از دعوا راه انداختن منصرف مي‌شود.

ذهن‌خواني نكنيد. اگر دقت كرده باشيد منشأ خيلي از دعوا‌ها همين غيب‌گويي‌هاست!

سعيده تركاشوند، مشاور خانواده معتقد است اغلب ما وقتي عصباني مي‌شويم به طرف مقابل فرصت توضيح يا دفاع نمي‌دهيم بلكه پيشداوري، قضاوت و ذهن‌خواني مي‌كنيم.

اين جمله‌ها حتما برايتان آشناست كه: مي‌دانم چه مي‌خواهي بگويي. بگويي «ف» من مي‌روم به فرحزاد و برمي‌گردم! لازم نكرده حرف بزني الان مي‌خواهي دوباره تقصير را گردن من و خانواده‌ام بيندازي... .

اين پيش‌بيني‌هايي كه اغلب درست هم نيست مغرضانه مي‌نمايد و طرف مقابل را عصباني و مستاصل مي‌كند و به دعوا دامن مي‌زند. بنابراين بهتر است به طرف مقابل فرصت حرف زدن بدهيد.

وي همچنين توصيه مي‌كند در دعوا‌ها قشون‌كشي و يارجمع‌كني را كنار بگذاريد.

ترکاشوند در ادامه توضيح مي​دهد: بعضي از همسران وقتي مشاجره‌اي رخ مي‌دهد گوشي را برمي‌دارند و به مادر و خواهر و عروس و دوست و آشنا شرح مفصلي از دعواي خانوادگي خود را گزارش مي‌دهند. بعضي از مردان نيز عادت دارند اين مشاجرات را براي مادر خود تعريف كنند تا احساس همدردي او را جلب كنند. غافل از اين كه اين تخليه عاطفي لحظه‌اي تا مدت‌ها و شايد هميشه ديدگاه خانواده و دوستانتان را نسبت به همسرتان تيره و تار مي‌كند و باعث مي‌شود دعواي خانوادگي به سطحي بالاتر كشيده شود و به كدورت‌ها دامن زده شود.

وي همچنين پيشنهاد مي‌كند همسران از انتقال ناراحتي‌هاي محيط كار خود به خانواده دوري كنند و سعي كنند در خانواده آرامش داشته باشند.

منبع:جام جم